A. R.
Mochola Русский нет-арт
или да-да-нет * Szulgin – Epstein –
Paschenko: Trzy oblicza runetu
W Conclave Paschenko nie pokusił
się o próbę bezpośredniego zaistnienia jako twórca liternetu.
Odbiorca ma, co prawda możliwość zapoznania się z jego debiutanckim
tomem poezji i prozy Узелковое письмо (Pismo
węzełkowe) [Пащенко 2002], który można pobrać
jako plik w formacie PDF [http://www.conclave.ru/quipu/quipu.pdf]
lub przeczytać on-line [http://www.conclave.ru/quipu/],
jednak żaden z zawartych w tomie utworów nie powstał w sposób
zamierzony i w bezpośrednim związku z siecią. Umieszczenie go w
Conclave Obscurum jest zatem jedynie swego rodzaju „uzupełnieniem
portfolio”.
słowo
odgrywa w przypadku Paschenki
niemal wyłącznie funkcję ilustracyjną, najczęściej jest znakiem,
elementem graficznym, nawet ikoną. Szczególny rodzaj znaku, jaki
stosuje Paschenko tworzą słowa i wyrażenia łacińskie. W jednym z
wywiadów stwierdza on m.in., że
„(...) łacina – to jedyny z, mimo
wszystko, żywych ciągle języków, który objawiając się jako tekst,
czyni ów tekst zupełnie atekstualnym (...) W rzeczywistości żadna
żywa dusza nie rozumie tego, co mam na myśli” [Курсенко
2002].
Oleg Paschenko – Sleepy, ilustacja do Conclave
Obscurum
[1]
Łacińskie tytuły poszczególnych
„rozdziałów” Conclave Obscurum pełnią funkcję organizacyjną oraz
wskazują ewentualny kierunek interpretacji; dwa z nich - perfectvm i
plvsqvamperfectvm odsyłają do poprzednich wersji projektu. Dobór
jednostkowych ilustracji i animacji został w ramach każdego
rozdziału dokonany przez autora, jednak to odbiorca wybiera
kolejność odkrywania tego, co kryje się za odnośnikami, tworząc
swoją własną ścieżkę „lektury”. Inna stosowana przez cmarta funkcja
słowa, to komentarz do ilustracji lub animacji, często również
animowany, z podmianą słów wywołującą zmianę lub poszerzenie
kontekstu. Przykładem tego ostatniego chwytu jest „poemat” Der
Herbst des Herbstes (niem., Jesień jesieni), w którym wymiana kilku
słów powoduje zarówno poszerzenie jak też zmianę kontekstu całości
komunikatu.[2]
Oleg Paschenko – Der Herbst des Herbstes
Z punktu widzenia związków
literatury z internetem najciekawszym projektem Paschenki jest bez
wątpienia wspomniana Краткая история жизни на Луне
(Krótka historia życia na księżycu) [http://cmart.cyberpunk.ru/vishnevska/indexdhtml.html]
[3], niewielki zbiór prozy
Janiny Wiszniewskiej (Янина Вишневская). W projekcie tym Paschenko
wystąpił wyłącznie jako designer, jednak to właśnie dzięki niemu
proza Wiszniewskiej zyskała nową wartość oraz uhonorowana została
laurem ТЕНЕТА-98. Projekt składa się z
czterech opowiadań, z których każde zostało wewnętrznie podzielone
na różnej długości fragmenty. Paschenko stosuje tu wyłącznie
stosunkowo prostą z dzisiejszego punktu widzenia składnię HTML/DHTML
oraz skrypty JAVA, dzięki którym uzyskuje efekt dynamicznej zamiany
jednej partii tekstu drugą, bądź wprowadza proste, ikoniczne
ilustracje.
Starając się o próbę syntezy
szeroko rozumianego zjawiska rosyjskiego net artu, w ślad za Olgą
Goriunową stwierdzić możemy, że jest on
przyjemny dlatego, że
jest młody
„Pojawiając się stosunkowo
niedawno daje tym, którzy się odpowiednio wcześnie obudzili i
zwrócili na niego uwagę, możliwość obserwować rozwój nowego kierunku
sztuki w coraz to nowym dlań środowisku” [Горюнова
2004]. Jego potencjał wydaje się być ogromny. Punkty węzłowe w jego
rozwoju wyznaczają charyzma i doświadczenie Szulgina oraz Epsteina,
młodość i kreatywność Paschenki, a także pomysłowość i wytrwałość
Oli Lalinej (Оля Лялина), znanej dzięki takim projektom jak
Teleportacja [http://www.teleportacia.org/],
a w szczególności Agatha Appears [http://www.c3.hu/collection/agatha/]
oraz Last Real Net Art Museum [http://myboyfriendcamebackfromth.ewar.ru/].
Runet, a w szczególności rosyjski
net art pozostanie młody bez względu na rzeczywisty wiek twórców i
upływający czas. Będzie istniał i rozwijał się dopóty, dopóki będzie
istniała potrzeba sztuki. Taka potrzeba jest, zatem z optymizmem
należy spoglądać w przyszłość w oczekiwaniu na kolejne dzieła i
kolejnych twórców runetu.
Ξ Ξ Ξ
[1] Tłum. tekstu:
Przepiękna młoda żona namawia malarza, by odłożył nieukończoną
pracę. Jesteś chory. Może pojedziesz do domu? Przytulisz
maleńkiego syna, napijesz się gorącego wermutu. Prześpisz się.
On gotów jest ustąpić, ponieważ nie spał już prawie 93 godziny.
Ani on, ani ona jeszcze nie wiedzą, że obraz jest już gotowy.
[2] Tłum.: Złe, złe,
złe//brutalne, złe dzieci o pustym spojrzeniu. Tacy jak wy,
pamiętam, niszczyli moje piaskowe pałace/miasta, gdy jeszcze
znajdowałem/znajdowałam radość lub powód, by je
konstruować/budować.
[3] W chwili obecnej
bezpośredni link do tego projektu z poziomu Conclave Obscurum (plvsqvamperfectvum)
jest nieaktywny.
|